Las grąbliński, to miejsce w licheńskim sanktuarium, które było świadkiem objawień Matki Bożej. W maju 1850 roku w wydarzyło się tutaj coś niezwykłego: niebo spotkało się z ziemią. Tak można – trochę poetycko – określić objawienie się Matki Bożej ubogiemu pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Od tego czasu miejsce, w którym dokonały się objawienia, nabrało szczególnego znaczenia. Przekraczając bramę, wchodzimy na wydzielony teren – miejsce święte – gdzie należy zachować milczenie i modlitewne skupienie.
W czasie objawień w grąblińskim lesie Maryja wzywała do modlitwy, pokuty i przemiany życia oraz poleciła przenieść obraz w godniejsze miejsce.
Las grąbliński jest uświęcony nie tylko obecnością objawiającej się Maryi, ale także modlitwą i pokutą wielu tysięcy pielgrzymów. Święte, ponieważ przeznaczone tylko dla Boga. Widzialnym znakiem tego „przeznaczenia” jest okalający to miejsce wysoki mur. Wchodząc na wydzielony teren, przekraczamy bramę i tuż za nią tablica przypomina nam, że oto znaleźliśmy się na miejscu świętym. Należy zachować milczenie i modlitewne skupienie.
Dla pielgrzymów przybywających do Lichenia las grąbliński jest obowiązkowym przystankiem, z którego później podążają do bazyliki przed oblicze Matki Bożej.
Las ten skłania do zadumy, wyciszenia i modlitwy. Obdarowuje ciszą, szumem drzew, śpiewem ptaków. Przydrożne kapliczki pozwalają powrócić myślami do tego, co wydarzyło się w roku 1850. Na własne oczy można zobaczyć pień starej sosny, na której Tomasz Kłossowski zawiesił przed laty obraz Matki Bożej. Dla wielu pielgrzymów stałym elementem pielgrzymki jest Droga Krzyżowa w Grąblinie, która tu, na leśnych dróżkach ma szczególny charakter. Dróżki różańcowe zaś zapraszają do medytacji różańca świętego.
59 1320 1449 2769 6770 2000 0004
05 1240 1415 1111 0011 4321 6635
WIĘCEJ INFORMACJI TUTAJ