600 lat odpustu ku czci św. Doroty świętowano w weekend 3-4 lutego w licheńskiej parafii. – Chcemy wyrazić wdzięczność Bogu za świętą, która złożyła Bogu ofiarę swojego życia, będąc Mu do końca wierną. Wprawdzie pochodziła z Turcji, ale od 600 lat jest nasza, licheńska, bo już tyle lat patronuje naszej parafii – mówił ksiądz Rafał Krauze MIC, proboszcz miejsca.
Wraz z licheńskimi parafianami jubileusz obchodzili przedstawiciele okolicznego duchowieństwa, samorządów, sołectw, szkół i organizacji z terenu parafii. Sobotniej Mszy Świętej, która rozpoczęła świętowanie, przewodniczył ks. prał. Zbigniew Cabański, dziekan dekanatu konińskiego II.
Podczas Mszy Świętej w homilii ks. Mariusz Budkiewicz, proboszcz parafii pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Ochlach przybliżył zebranym historię licheńskiej parafii. Przypomniał, że to miejsce uświęcone modlitwą i pracą wielu pokoleń, do którego przybywa się, by przyjmować sakramenty święte. W ciągu kilkuset lat jej istnienia w Licheniu Starym znajdowało się kilka kościołów.
Pierwsze wzmianki o licheńskiej parafii sięgają 1232 roku. W 1415 r. pochodzący z tych terenów biskup poznański Andrzej Łaskarz ufundował w Licheniu Starym kościół. Na patronkę parafii wybrał świętą Dorotę z Cezarei, dziewicę i męczennicę, co miało być także uczczeniem dla matki biskupa, Doroty. W połowie XIX wieku hrabina Izabela Kwilecka rozpoczęła budowę nowego kościoła, która przeciągnęła się na długie lata, aż do czasu, gdy objawienia Matki Bożej zwróciły uwagę na Licheń.
Kapłan wspomniał także moment, gdy po objawieniach, pod zaborami, w ówczesnej diecezji kujawsko-kaliskiej przez kilkanaście lat nie było biskupa. – Diecezja sięgała wtedy od Włocławka do Częstochowy. Papież nie chciał ustanawiać biskupa, ponieważ nie zgadzał się na kandydatów cara Rosji. Do kapituły wybrano wtedy proboszcza z Lichenia. Przez pewien czas kierował on całą diecezją, a Jasna Góra była pod jego szczególną opieką.
Ks. Budkiewicz przypomniał również historię koronacji licheńskiego wizerunku. Wówczas w tajnym głosowaniu wskazano Licheń, mimo planów, by koronować obraz z sanktuarium w Kawnicach. Po drodze napotkano na trudności, m.in. brak księgi łask zawierającej świadectwa cudów, jakie działy się tutaj za wstawiennictwem Matki Bożej Licheńskiej. O jej istnieniu zaświadczył kard. Stefan Wyszyński, który jako kleryk zapisywał w niej świadectwa pielgrzymów. Prymas nazwał siebie „notariuszem Matki Bożej”. Zgodnie z jego słowami w księdze spalonej podczas wojny znajdowało się około 3 tysięcy zeznań.
Po liturgii świętowano w sali bankietowej Ochotniczej Straży Pożarnej w Licheniu Starym. Wysłuchano wspomnień Michała Kwileckiego, potomka hrabiny Izabelli Kwileckiej, fundatorki świątyni parafialnej. Spotkanie było także okazją do obejrzenia wystawy archiwalnych zdjęć parafii oraz składania życzeń przez zaproszonych gości. – Bądźcie żywym świadectwem, że Bóg działa – życzył ks. Adam Stankiewicz MIC, przełożony licheńskiej wspólnoty księży marianów, który w latach 2005-2008 pełnił posługę wikariusza parafii pw. św. Doroty.
Niedzielnej sumie odpustowej przewodniczył ks. bp Krzysztof Wętkowski, biskup włocławski. Południową liturgię koncelebrowali m.in. ks. Eugeniusz Zarzeczny MIC, przełożony polskiej prowincji Zgromadzenia Księży Marianów, ks. Zbigniew Cabański, dziekan dekanatu konińskiego II, ks. Adam Stankiewicz MIC, przełożony licheńskiej wspólnoty księży marianów, ks. Sławomir Homoncik MIC, kustosz licheńskiego sanktuarium oraz księża proboszczowie i wikariusze z okolicznych parafii. Msza Święta zgromadziła także przedstawicielki sióstr Imienia Jezus i anuncjatek oraz władze samorządowe i przedstawicieli organizacji działających na terenie parafii wraz z pocztami sztandarowymi Ochotniczych Straży Pożarnych.
– Nie mamy zbyt wielu historycznych wiadomości o św. Dorocie. Według tradycji pochodziła z Cezarei Kapadockiej (dzisiejsza Turcja) i żyła w III wieku, Męczeńską śmierć poniosła około 304 r. za panowania rzymskiego cesarza Dioklecjana (284-305), jednego z największych prześladowców chrześcijan – usłyszeli zebrani we wprowadzeniu do liturgii.
W homilii bp Wętkowski zauważył, że słuchamy dzisiaj tej samej Ewangelii, której słowa prowadziły św. Dorotę do mężnego wyznawania wiary i do męczeństwa. Ksiądz biskup zachęcał do zadania sobie pytania, co jest sensem życia. – Jesteśmy wezwani do życia z Bogiem na wieki – stwierdził – Samo zapamiętanie przypisywanego św. Dorocie sformułowania „nie będę składać ofiar bożkom pogańskim” wystarczy nam za motto. Bożkowie istnieją także dzisiaj, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę – zauważył biskup Wętkowski odnosząc się m.in. do różnych nałogów, uwikłań, którym współcześnie ulegamy.
Wspominając wydarzenia sprzed 600 lat, włocławski ordynariusz wyjaśnił, że biskup Łaskarz, aby uzyskać przywilej odpustu, musiał udać się aż do Rzymu. – Sięgamy do początków chrześcijaństwa na polskiej ziemi. Wyrażamy wdzięczność Bogu za Jego obecność w tym miejscu, patronce za jej opiekę nad nami i wszystkim pokoleniom, które były przed nami, które w różnych okolicznościach czasu, historii, zachowały wiarę. To nasza tożsamość, z której wyrastamy.
Wśród darów ołtarza znalazły się symbole życia i cnót św. Doroty, a także wartości bliskich licheńskim parafianom. Rolnicy przynieśli chleb dziękując za ziarno, z którego wyrósł, sołtysi – czerwone róże, symbol męczeństwa św. Doroty, licheńskie gospodynie – jabłka, symbol niezłomnej nadziei św. Doroty, jej tęsknoty za Bogiem i pewności życia wiecznego. Mniszki anuncjatki ofiarowały wykonaną przez siebie świecę symbolizującą troskę o duchowy wzrost parafialnej wspólnoty.
Na zakończenie Mszy Świętej ksiądz biskup pobłogosławił jubileuszową tablicę pamiątkową oraz jabłka, które zgodnie z tradycją rozdano uczestnikom liturgii.
Wspomnienie liturgiczne św. Doroty obchodzone jest 6 lutego. Jest patronką narzeczonych i młodych małżeństw, matek, położnych, ogrodników i kwiaciarek. W ikonografii przedstawia się ją w królewskim stroju i z atrybutami: mieczem, jabłkami i różami lub z koszem owoców i kwiatów. Wzywana jest w przeróżnych potrzebach, ponieważ nawet w obliczu własnej śmierci przekonywała, że Bóg pomoże wszystkim znajdującym się w niebezpieczeństwie.
