Święto św. Kazimierza, królewicza, obchodzone w jego rocznicę śmierci (4 marca) w licheńskim sanktuarium jest okazją do modlitw w intencji Litwy i przyjaźni polsko-litewskiej. – Chcemy patrzeć na ten kraj z miłością i życzliwością, prosząc o Boże miłosierdzie dla nich – wyjaśniał ks. Janusz Kumala MIC, kustosz licheńskiego sanktuarium.
Podczas południowej mszy w bazylice Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej pielgrzymi modlili się, by „naśladując świętego Kazimierza, z radosnym sercem biegli drogą Twoich przykazań” (Modlitwa po Komunii). Proszono o błogosławieństwo dla Narodu Litewskiego.
W swojej homilii ks. Janusz Kumala MIC zapraszał zgromadzonych, by zatroszczyli się o swoje życie i relację z Bogiem. Kapłan wymieniał trzy drogowskazy wspomniane odczytanym wcześniej fragmencie Ewangelii: miłość przyjaźń i służbę. – Być przyjacielem Jezusa to największa kariera, jaką możemy zrobić na tej ziemi – stwierdził marianin. Kapłan podkreślił, że musimy dbać o przyjaźń z innymi narodami, m. in. z Litwą. Wspomniał wiele wieków wspólnej przyjaźni i historii. – Jesteśmy na drodze szukania rozwiązań problemów, które się pojawiły, na drodze pojednania, także z innymi narodami, trzeba pokonywać stereotypy, której pojawiają się w relacjach wzajemnych. Czuwać, by jako chrześcijanie widzieć w drugim człowieku kogoś, kto jest bratem, siostrą, by poznawać się wzajemnie.
– Patron dzisiejszego dnia tak właśnie żył. Był synem króla, miał dobra materialne. Był kimś. Nie przeszkodziło mu to jednak służyć ludziom, którym przewodził. Bierzmy przykład ze św. Kazimierza i dzielmy się przyjaźnią i miłością, które Bóg wlewa w nasze serc – zachęcał ks. Kumala.
Wspominany dziś w liturgii Kazimierz był synem króla Kazimierza Jagiellończyka. Charakteryzowała go szczególna czystość ducha i miłosierdzie względem ubogich. Był rozmodlonym i gorliwym czcicielem Eucharystii i Najświętszej Maryi Panny. Już jako dwudziestolatek sprawował urząd namiestnika Polski. Zmarł 4 marca 1484 r., po długotrwałej chorobie płuc. 4 marca 1484 roku. Jego relikwie spoczywają w Wilnie, której jest patronem od 1636 r.
Nieopodal licheńskiej Golgoty, w starej części licheńskiego sanktuarium, znajduje się kaplica dedykowana Matce Bożej Ostrobramskiej. Od dwóch lat na jednej ze ścian wisi obraz św. Kazimierza, królewicza, który został pobłogosławiony przez ks. Janusza Kumalę MIC, 4 marca 2021 roku w licheńskiej bazylice. Pozostałe ściany kaplicy zdobią obrazy nawiązujące do historii Polski i Litwy, m. in. przedstawiający chrzest Litwy.
Z Litwy pochodził odnowiciel Zgromadzenia Księży Marianów, Jerzy Matulewicz, biskup wileński (lit. Jurgis Matulevičius; ur. 13.04.1871, Lugine k. Mariampola, zm. 27.01.1927, Kowno). Grób i sanktuarium błogosławionego odnowiciela znajdują się w Mariampolu na Litwie, w klasztorze ufundowanym w 1758 r., gdzie w XIX w. deportowano wszystkich marianów ze skasowanych klasztorów w Rzeczpospolitej. Mariańskie zgromadzenie na Litwie pracuje aktywnie od kilku wieków. Podobnie jak za życia bł. Jerzego, głównym ośrodkiem mariańskim w tym kraju nadal jest Mariampol. Aktualnie druga litewska placówka zgromadzenia znajduje się w Kownie.
