SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ LICHEŃSKIEJ BOLESNEJ KRÓLOWEJ POLSKI

Expositions temporaires

„Trzej mistrze” Matejko Brandt Siemiradzki Rysunki

Wystawa „Trzej mistrze”, na którą serdecznie zapraszamy, ukazuje fascynujące oblicze sztuki Jana Matejki, Henryka Siemiradzkiego i Józefa Brandta, prezentując ich oryginalne szkice a także reprodukcje obrazów do których te szkice powstały. Kolekcja zostanie pierwszy raz pokazana w całości.

Dlaczego rysunek? Rysunek jest bardzo cennym rodzajem samodzielnej wypowiedzi twórczej i bardzo dobrze pokazuje umiejętności warsztatowe naszych mistrzów. Jest ważny w przygotowaniu projektów i nadal jest podstawową techniką kształcenia warsztatu plastycznego.

Prezentowane rysunki mają niewielki format, ale ich mistrzostwo sprawia, że mogą być traktowane na równi z wielkimi dziełami.

Odwiedzających ekspozycję chcemy zainspirować do spojrzenia na naszych czołowych dziewiętnastowiecznych malarzy poprzez pryzmat ich szkiców, może mniej znanych a jednak bardzo ciekawych i dobrych warsztatowo.

Wystawa będzie czynna do września 2024 r. od wtorku do niedzieli w godz. od 10.00 do 16.00.

Nad rolą szkicowników i rysunków będziemy zastanowić się z młodszymi zwiedzającymi podczas lekcji muzealnej – „Od szkicu do obrazu – Jan Matejko, Józef Brandt, Henryk Siemiradzki”.  Na którą także gorąco zapraszamy.  Na zajęcia można umawiać się poprzez email: muzeum@lichen.pl

1er étage du musée

Promienny ślad… Józef Jarzębowski

Nie istnieją już przestronne budynki prestiżowego Kolegium Księży Marianów na Bielanach w Warszawie, w którym to ks. Józef Jarzębowski pracował do II wojny światowej. Pozostały drobne pamiątki tamtych lat: zdjęcia z mamą i wychowankami, regulamin Kolegium, książki              z dedykacją, modlitewnik z obrazkami ukochanych świętych, artykuły w prasie o pierwszych wystawach narodowych pamiątek.
W hacjendzie w Santa Rosa w Meksyku, w której w latach 1943-1949 ks. Jarzębowski opiekował się Polakami uratowanymi przez armię Andersa z Sowieckiej Rosji, w tym blisko 700 sierotami, dziś działa dom dziecka. Ale pamięć o księdzu Józefie na zawsze pozostała wśród mieszkańców tej polskiej kolonii i ich potomków. Niezwykłość tego miejsca obrazują uśmiechnięte twarze na licznych fotografiach, szkolne zeszyty dzieci, które przeżyły gehennę wywózek i wykonane przez nie kolorowe wycinanki nawiązujące do polskiej sztuki ludowej.
Posiadłość i pałac w Fawley Court w Anglii, które od 1953 r. służyły edukacji chłopców z rodzin żołnierzy armii Andersa i uciekinierów wojennych a dla wielu z nich były najważniejszym miejscem kultywowania polskości na powrót stały się prywatną, wiejską posiadłością. Na zdjęciach z polskich uroczystości widać tysiące ludzi dla których Fawley Court z Kolegium Miłosierdzia Bożego z internatem stały się polską wyspą w Wielkiej Brytanii. Gdy ks. Jarzębowski wyjeżdżał z Fawley Court do Londynu, by spowiadać, do jego konfesjonału ustawiała się najdłuższa kolejka penitentów. A gdy wracał z rekolekcji głoszonych w Paryżu, wychowankowie czekali zaciekawieni, co też to za polskie pamiątki Ksiądz tym razem przywiózł z podróży.
Żył tylko 67 lat, do tego prawie całe życie chorował na serce.
W 1941 r. uciekając z Litwy zawładniętej przez Sowietów zabrał ze sobą w daleką podróż przez Syberię i Japonię „Memoriał o Miłosierdziu Bożym” ks. Michała Sopoćki. Już w Stanach Zjednoczonych wydał wspólnie z siostrami felicjankami pierwsze obrazki z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego, które trafiły do rąk żołnierzy.
Gdziekolwiek był, gdzie tylko rzucił go los, nie zapominał o ratowaniu poloników, oczywiście zawsze z myślą o poszerzaniu kolekcji muzeum, które utworzył przy szkole na Bielanach. Potem, gdy już wiedział, że do Ojczyzny nie wróci, z myślą o muzeum przy Kolegium Miłosierdzia Bożego w Fawley Court.
W tym roku mija sto lat od chwili, gdy 30 września 1923 r. kleryk Józio przyjął święcenia kapłańskie. Zresztą stało się to dopiero przy drugim podejściu, bowiem na pierwsze święcenia w prywatnej kaplicy biskupa Stanisława Galla Józio… spóźnił się. Na jego usprawiedliwienie trzeba powiedzieć, że wtedy w 1923 r. musiał dostać się z podwarszawskich wówczas Bielan na ulicę Miodową w Warszawie pieszo. Przy drugim wyproszonym u kardynała Kakowskiego terminie noc przed święceniami spędził w Warszawie.
W muzeum ks. Józef przychodzi nam na myśl każdego dnia, za każdym razem gdy do rąk bierzemy kolejny eksponat z muzealnej kolekcji.
Wystawą zatytułowaną „Promienny ślad… Józef Jarzębowski” chcieliśmy, wzorem nowicjuszy, którzy w 1954 r. przygotowali dla swojego mistrza – ks. Józefa Jarzębowskiego „Modlitewnik Mariański – w hołdzie Niepokalanej”, pokłonić się księdzu Józefowi „wdzięczni i oddani”. Zrozumiecie nasze uczucia, gdy odwiedzicie Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego MIC w Licheniu Starym i zwiedzając je, oglądając prezentowany ułamek całej kolekcji pomyślicie, że sprawił to jeden człowiek – ks. Józef.

rok polskiego romantyzmu

W 2022 roku minęło 200 lat od chwili ukazania się drukiem zbioru „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza, wydanego jako część pierwszego tomu „Poezji”.
W związku z tym Sejm RP zdecydował o ustanowieniu Roku Polskiego Romantyzmu.
W sejmowej uchwale czytamy „Pamięć romantyzmu polskiego jest pamięcią najważniejszych znaków określających narodową tożsamość.        W roku 2022 przypadają dwusetne urodziny tej epoki i jest to dobry powód do przypomnienia duchowego depozytu, jaki pozostawili nam romantyczni bohaterowie, artyści i myśliciele” W tekście podkreślono również, że bez twórczości czołowych polskich romantyków                      „nie bylibyśmy dziś tym, kim jesteśmy”.
Obchody Roku Romantyzmu Polskiego skłoniły nas do nowego spojrzenia na dorobek kulturalny epoki romantyzmu. Czy romantyzm może inspirować, czy jest rozumiany?
Tak powstała wystawa pod tytułem: „… gdy natchnienie mówiło „wiem” a wiedza mówiła „wierzę” Rok Romantyzmu Polskiego”
W czterech gablotach pokazujemy 38 eksponatów. Zatrzymując się przy każdej z nich zwiedzający mogą zobaczyć m.in. chusteczkę Adama Mickiewicza, pierwsze wydanie „Pana Tadeusza”, rękopis Teofila Lenartowicza, rękopisy i grafikę Cypriana Kamila Norwida, szkice i listy Józefa Ignacego Kraszewskiego, szkic Jana Matejki a także dziewiętnastowieczna wydania dzieł Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Antoniego Malczewskiego.
Wystawa ma przypomnieć kim był romantyczny bohater, skąd czerpali natchnienie romantyczni twórcy, dać odpowiedź na pytanie, czy poeta miał „rząd dusz” i co z naszym poczuciem narodowości.
Ekspozycja będzie dostępna dla zwiedzających także w 2023 r.

Zaślubiny Polski z Morzem 2020

Zaślubiny Polski z morzem 2020” (otwarta w 2020 r.) Wystawa nawiązuje do wydarzeń sprzed 100 lat, kiedy to gen. Józef Haller dokonał symbolicznych zaślubin z morzem. Prezentowana jest tutaj m.in. bezcenna pamiątka – obrączka z zaślubin z morzem. Generał otrzymał dwie takie obrączki jedną wrzucił do morza na znak zaślubin, drugą miał na ręce. W tej sali przypominamy też historię powrotu Pomorza w granice Rzeczypospolitej. Wystawa była dostępna dla zwiedzających do 2021.

2ème étage

SALLE DE L'ART SACRÉ - En 2020, nous avons inauguré l'exposition "Avec Marie à travers les âges" dans cette salle. Nous présentons ici les types iconographiques les plus importants de représentations mariales. Vous y verrez : des peintures à l'huile sur toile, des icônes, des images de Marie sur des vases de pharmacie, la représentation de Marie bébé dans un berceau ou l'image de Marie sur Agnusk dans un reliquaire mexicain. L'exposition présente également les décors d'autels de campagne de la Seconde Guerre mondiale.

Graphisme et salle de dessin

En 2021, dans cette salle nous avons placé des représentations mariales réalisées selon diverses techniques graphiques : gravures sur bois, gravures sur cuivre, eaux-fortes, lithographies. Il complète l'exposition avec Marie à travers les âges de la salle précédente. Ici vous pouvez voir, entre autres lithographie en couleurs d'après le tableau des frères Van Eyck Annonciation de la Bienheureuse Vierge Marieou gravure sur cuivre Assomption de la Bienheureuse Vierge Marie Lucas Vorstermans (junior) d'après une peinture d'Anthony Van Dyck ainsi que des images contemporaines de Notre-Dame de Lichen.

RIEN A AJOUTER, RIEN A PRENDRE : RUBENS, REMBRANDT (EXPOSITION OUVERTE EN 2019)

Na wystawę złożyły się grafiki obu mistrzów z naszych zbiorów. Ryciny z pracowni Rubensa są w naszej kolekcji bardzo liczne, ze szkoły Rembrandta, posiadamy zaś kilkanaście grafik. W sztuce Europy Północnej nie ma bardziej znanych a jednocześnie kontrastowo różnych artystów jak dwaj wielcy mistrzowie baroku: Flamand Peter Paul Rubens (1577-1640) i Holender Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669). Obaj byli malarzami, żyli w Niderlandach i tworzyli pod wpływem włoskich malarzy. Jednak swoją sztuką odzwierciedlali rozbieżne przekonania: z jednej strony Rubens filozofię katolickiej kontrreformacji, z drugiej Rembrandt reformacji protestanckiej. Rubens i Rembrandt doceniali grafikę. I choć tak bardzo różnie ją pojmowali, choć korzystali z niej w odmienny sposób, obaj zapisali się w jej historii. Śledzenie tych różnic to ciekawa                    i inspirująca wyprawa do Niderlandów Złotego Wieku. W sprzedaży mamy jeszcze katalogi do tej wystawy.

LA POLOGNE EST L'AVENIR (EXPOSITION OUVERTE POUR 100 ANS DE RESTAURATION DE L'INDEPENDANCE)

L'exposition devait aider à trouver des réponses aux questions : « Une nation peut-elle exister sans patrie ? et "Pourquoi la persécution par les puissances de partage n'a pas détruit l'esprit polonais de nos ancêtres". Il était divisé en sections dans lesquelles nous présentions différentes manières de lutter contre la russification ou la germanisation : l'activité des Polonais en exil, l'éducation, le souci de la mémoire des héros nationaux à travers les femmes qui gardent la tradition polonaise et veillent à l'éducation des jeunes générations dans la esprit de patriotisme.

LES GENS DISENT DE L'ANNEE 1863 (EXPOSITION OUVERTE EN 2013)

Le titre de l'exposition a été emprunté au livre du mécène et créateur du Musée - le P. Józef Jarzębowski - "Les gens de 1863 parlent".

L'exposition a été organisée à l'occasion du 150e anniversaire du soulèvement de janvier. Il a été conçu de manière à entraîner le spectateur sur deux chemins parallèles et complémentaires.  
Le premier est le chemin des expériences privées des personnes qui ont participé au soulèvement. Treize héros ont été sélectionnés ici. Grâce aux photographies de la collection du musée, le spectateur a pu voir à quoi elles ressemblaient, puis grâce aux souvenirs restants : manuscrits, journaux intimes, témoignages, lettres, documents, il a pu se renseigner sur leur sort et leurs expériences depuis le mois de janvier. Soulèvement. Tous ces manuscrits ont été lus par des employés du musée et, grâce à l'aide de personnes vivant et travaillant à Licheń, des fragments sélectionnés ont été lus et enregistrés. Si le spectateur s'intéressait à l'un des personnages, il pouvait lire qui il était et écouter le contenu des souvenirs conservés après lui.
La seconde est une promenade le long d'un chemin composé de documents officiels polonais et russes, de journaux publiés à l'époque, de jugements de tribunaux, d'invitations officielles, de tracts appelant à participer à des manifestations, d'une réponse du gouvernement national, etc. Les documents présentés ont été délibérément sélectionnés. parmi tant d'autres. 

LE GÉNÉRAL OUBLIÉ

Qui était le général Józef Haller ? L'exposition "Général Oublié" devait répondre à cette question.
Ici vous pouvez voir des souvenirs appartenant au général Haller, entre autres Ordre de l'Aigle blanc et des Virtuti Militari, uniforme de général, alliance entre la Pologne et la mer Baltique, correspondance privée, reliques de nombreux saints, Sainte Bible, livre de prières, chapelet, montre, stylo plume et crayon, pinces à cravate et boutons de manchette. De cette collection d'objets personnels, l'image du général Józef Haller a émergé non seulement comme un soldat courageux, mais aussi comme un mari et un père attentionné, un Polonais très religieux et dévoué au service de sa patrie. L'histoire du général bleu a été complétée par une présentation multimédia et les paroles du général sur l'armée bleue, le mariage de la Pologne avec la mer Baltique et les années de la Seconde Guerre mondiale. Des enregistrements d'archives ont été mis à disposition par Radio Free Europe.

COMME LA POLOGNE DOIT ÊTRE BELLE... (EXPOSITION OUVERTE EN 2009)

L'exposition "Comme la Pologne doit être belle..." est une histoire sur le destin dramatique des Polonais pendant la Seconde Guerre mondiale vu à travers les yeux d'adolescents.
L'exposition contenait de nombreux éléments pédagogiques sur le sort des Polonais déportés par les Soviétiques en 1940-41 au plus profond de l'URSS. Sur les planches préparées, il y avait des informations, incl. sur ce qu'étaient les déportations et qui les affectaient, et comment, grâce au soulèvement de l'armée d'Anders et à l'évacuation de l'armée en 1942, le sort d'une poignée de survivants s'est produit. Ce petit groupe comprenait des élèves de troisième classe A qui ont terminé leur errance en Angleterre en Angleterre.
Le 1er mai 2009, l'exposition a été officiellement inaugurée par l'évêque Antoni Dydycz, Ordinarius de Drohiczyn. Avec lui, les évêques de Pologne et de Lituanie, qui ont alors tenu leur réunion de travail à Licheń, et le Supérieur de la Province mariale polonaise, le P. Paweł Naumowicz.
L'exposition était visible dans la basilique jusqu'au 30 octobre 2009.

AVANT L'ÉTABLISSEMENT DU MUSÉE...

Le 2 juillet 2008, l'Indulgence de la Bienheureuse Vierge Marie de Licheń dans la basilique inférieure du Sanctuaire de Licheń, une exposition intitulée "Avant la création du musée ..." a été ouverte. L'exposition annonçait l'ouverture dans le temple de Licheń du musée de Polonica réuni pendant 80 ans par les Pères mariaux.

Trois exemplaires de bibles vieilles de plus de 400 ans ont été préparés pour la journée d'ouverture. Il s'agissait de la première édition de la première traduction polonaise de l'Ancien et du Nouveau Testament, la soi-disant La Bible de Léopolita (Cracovie, Mikołaj et Stanisław Szarfenberger, 1560-1561) orné de 284 gravures sur bois, publié par le camp de réforme par Mikołaj Radziwiłł, Bible calviniste, la soi-disant Bible de Brest aussi appelé La Bible Radziwiłł (Brześć Litewski, Drukarnia Radziwiłłowska, 1563) et la première édition de la Bible dans la traduction de Jakub Wujek, imprimée par le primat Stanisław Karnkowski (Cracovie, Drukarnia Łazarzowa, 1599).

Outre la Bible, l'exposition présentait, entre autres : les objets personnels de Romuald Traugutt - ses lunettes, son journal, son livre de prières, des souvenirs du général J. Haller - un uniforme, un portrait ; souvenirs des Sibériens - un autel fait de boîtes de conserve, un pot avec de la terre et une pomme de pin de la forêt de Katyn, et des objets laissés par le père Józef Jarzębowski, un marial, créateur de la collection mariale.