SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ LICHEŃSKIEJ BOLESNEJ KRÓLOWEJ POLSKI

Koncert Franza Hauka – Festiwal „Basilica Sonans”

W niedzielne popołudnie, 6 sierpnia odbył się siódmy koncert Festiwalu "Basilica Sonans". Przed licheńską publicznością wystąpił Franz Hauk, organista z Ingolstadt.

Koncert rozpoczęły utwory Jana Sebastiana Bacha. Zarówno rozpoczynające pierwszą część koncertu Preludium Es-dur BWV 552/1 jak i kończąca ją Fuga Es-dur BWV 552/2 zostały opublikowane po raz pierwszy w 1739r. w Clavier-Übung III.
Preludium Es-dur, stanowiące wstęp do wielkich chorałów, symbolizuje majestat boski. Potrójna fuga, która chorały zamyka, jest obrazem Trójcy św. W trzech połączonych z sobą fugach powraca ten sam temat, lecz za każdym razem w innej postaci. Fuga pierwsza jest spokojna i majestatyczna, niesiona absolutnie równomiernym ruchem; w drugiej temat pojawia się pod osłoną, ujawniając się niekiedy tylko w prawdziwym swym kształcie, jakby autor zamierzał przez to wyrazić, że boskość przybrała oto postać ludzką; w końcu w trzeciej fudze przeciąga w burzy szesnastek, jakby w poszumach i poświstach zstępował z niebios na ziemię Duch Boży. – pisał o utworach Albert Schweitzer w Jean-Sebastien Bach, le musicien-poête (1905)

Pomiędzy Preludium i Fugą BWV 552 niemiecki organista wykonał Chorał Schmücke dich, o liebe Seele BWV 654 należący do zbioru 18 preludiów chorałowych, który powstał w latach 1747-48. 

Drugą część koncertu otworzyły fragmenty Sonaty A-dur op. 91  Alexandre Guilmanta: Introdukcja i Allegro risoluto. Louis Vierne, który był asystentem Guilmanta w Paryskim Konserwatorium w klasie organów i improwizacji, nazywał swego mistrza „kolorystą najwyższej próby”.

Na koniec zabrzmiał “Carillon de Westminster” Louisa Vierna czyli fantazja na temat kurantów, wygrywanych od 1858 r. z Wieży Zegarowej Pałacu Westminsterskiego. Melodię wybijają cztery dzwony, słyszalne co kwadrans. Melodię kurantów, która stała się inspiracją do napisania utworu Viernowi podał Henry Willis III, budowniczy tamtejszych organów. Zanucił ją niemal całkowicie niewidomemu od urodzenia Viernowi podczas koncertu w katedrze w Westminster w 1924 r. Francuski organista zadedykował “Carillon de Westminster” właśnie Henriemu Willisowi.

FRANZ HAUK studiował muzykę sakralną, a także grę na fortepianie i organach na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk   Scenicznych   w   Monachium   i   Salzburgu.   Jego nauczycielami byli Aldo Schoen, Gerhard Weinberger, Franz Lehrndorfer i Edgar Krapp. W 1981 roku uzyskał dyplom mistrzowski   na   uniwersytecie   w   Monachium.  

Jest jurorem konkursów muzycznych i prowadzi kursy mistrzowskie na międzynarodowych festiwalach muzycznych. Od 1982 pełni funkcję organisty, a od 1995 dyrygenta chóru w katedrze w Ingolstadt. Jest twórcą licznych cykli koncertowych. Praca dyrygenta odgrywa coraz większą rolę w jego twórczości artystycznej. Można go usłyszeć na wielu nagraniach radiowych i płytowych. Występuje na koncertach w całej Europie i USA.  Od 2002 r. wykłada na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Monachium.

Patroni V Międzynarodowego Licheńskiego Festiwalu Muzyki Organowej “Basilica Sonans” 

ZAOBSERWUJ
Festiwal „Basilica Sonans” na Facebooku 👉

Partager la publication