Znalazły szczęście w Bogu
Dziś, 21 listopada, w Kościele Katolickim obchodzone jest święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Jest to także dzień, w którym modlimy się w intencji zakonów kontemplacyjnych.
W licheńskim sanktuarium, a dokładnie w klasztorze znajdującym się w lesie grąblińskim, posługują mniszki z Zakonu Najświętszej Maryi Panny. O swoim powołaniu do życia w zakonie, a także o roli zakonów kontemplacyjnych w dzisiejszym świecie opowiedziała s. Maria Ludwika, przełożona grąblińskiego klasztoru. Z siostrą zakonną rozmawiał Robert Adamczyk z sanktuaryjnego biura prasowego.
Jaką rolę w dzisiejszym świecie pełnią zakony kontemplacyjne?
Rolą zakonów kontemplacyjnych jest modlitwa za świat, we wszystkich intencjach papieża. Siostry zakonne poprzez swoje życie mają być świadkiem Bożej obecności. W klasztorze panuje cisza, a pielgrzymi mają możliwość przebywania w kościele klasztornym w Grąblinie. To miejsce sprzyja skupieniu na modlitwie i Bogu w milczeniu, to szansa, by pielgrzymi odnaleźli kontakt z Bogiem i samym sobą. Ludzie żyją dziś w pośpiechu i szumie informacyjnym. Kiedy przyjeżdżają tutaj, obserwuję, że chcą wyrzucić smartfony, przebywać z Bogiem i z nami.
Czym zakon anuncjatek różni się od innych?
Każdy zakon kontemplacyjny lub zgromadzenie sióstr czynnych ma własną duchowość. My również mamy swoją. „Idź za Chrystusem jak Maryja” – nasz wzór to Maryja w Ewangelii. Nasza reguła nie jest zbiorem przepisów do przestrzegania, to naśladowanie Maryi, by podobać się Chrystusowi.
Jak kształtowała się droga powołania siostry?
Chciałam wyjść za mąż i założyć rodzinę. Szukałam miłości, właściwej osoby, ale jej nie znalazłam. Pewnego dnia spotkałam siostry zakonne, jedna pracowała jako pielęgniarka w szpitalu, a druga była chora. Obie rozumiały się bardzo dobrze. Od tego spotkania zadawałam sobie i Bogu pytanie: „jaka jest moja droga”? Jednak nadal w kontekście przyszłego męża. Aż pewnego dnia zapytałam o Bożą wolę i usłyszałam w sercu odpowiedź: „To ja jestem twoją miłością”. Czułam podczas modlitwy, że Bóg ogarnął całe moje serce i już wszystko było jasne. Usłyszałam głos powołania w kaplicy sióstr anuncjatek. Zrozumiałam, że ta wspólnota czeka na mnie i dołączyłam do niej. Od 30 lat jestem szczęśliwa.
Jak wygląda posługa sióstr anuncjatek w licheńskim sanktuarium?
Trwamy na modlitwie. W grąblińskim kościele pielgrzymi mogą modlić się razem z nami. Zawierzamy Bogu intencje pielgrzymów, wiele z nich otrzymujemy drogą mailową i telefoniczną. Modlimy się także za księży marianów, cały świat, Polskę. W ciągu dnia też staramy się zachować modlitewny klimat, nawet podczas pracy. Wykonujemy obowiązki domowe, pracujemy w kuchni, sprzątamy, prasujemy, zajmujemy się ogrodem.
Grupy rekolekcyjne mogą zorganizować w grąblińskim klasztorze dni skupienia. Aby zgłosić chęć udziału w zamkniętych rekolekcjach, należy napisać wiadomość na adres domgosci.anuncjatki@gmail.com lub zadzwonić pod numer 63 270 86 50.
Więcej o duchowości sióstr anuncjatek można także przeczytać na stronie internetowej www.anuncjatki.pl.
