Ponad dwa tysiące lat temu, w Świątyni Jerozolimskiej, Maryja i Józef ofiarowali Dzieciątko Jezus Bogu. 2 lutego, wspominając to wydarzenie, katolicy gromadzą się w kościołach z płonącymi świecami. W święto Ofiarowania Pańskiego obchodzony jest także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
„Przed czterdziestoma dniami obchodziliśmy święto Narodzenia Chrystusa. Dzisiaj wspominamy dzień, w którym Jezus został przedstawiony w świątyni. W ten sposób nie tylko wypełnił przepis prawa Starego Testamentu, lecz spotkał się ze swoim ludem, który z wiarą Go oczekiwał. Symeon i Anna, prowadzeni i oświeceni przez Ducha Świętego, przybyli do świątyni, poznali Chrystusa i z radością wyznali wiarę w Niego. Podobnie i my, zgromadzeni przez Ducha Świętego, dążymy na spotkanie z Chrystusem. Znajdziemy Go i poznamy przy łamaniu chleba, a kiedyś spotkamy się z Nim, gdy przyjdzie w chwale” – wyjaśnia modlitwa przewidziana na dzisiejsze święto. W tradycji ludowej o 2 lutego mówi się jako o wspomnieniu Matki Bożej Gromnicznej. Zgodnie ze zwyczajem, przed mszami 2 lutego ma miejsce obrzęd błogosławienia świec, który odbywał się także przed liturgiami w bazylice licheńskiej.
– Dziewica Maryja uczy się ofiarowywania nie tylko Syna ale i siebie. Najtrudniejsza lekcja odbędzie się pod krzyżem – mówimy, że Ona współcierpiała – stwierdził w homilii podczas południowej Mszy Świętej ks. Zbigniew Grygorcewicz MIC, sanktuaryjny duszpasterz. Zachęcał, by każdy chrześcijanin uczył się ofiarowywania siebie poprzez Eucharystię.
Wszyscy jesteśmy wezwani na mocy chrztu, by ofiarować się Bogu. Dziękujcie Mu za to, że jesteście chrześcijanami. Za to, że ktoś podał was do chrztu. To wielki dar, który trzeba rozwijać.
Obchodząc święto Ofiarowania Pańskiego, modlono się w intencji osób konsekrowanych, by byli czytelnym znakiem Królestwa Bożego na ziemi. Szczególnie pamiętano o zgromadzeniach posługujących na terenie licheńskiego sanktuarium: Zgromadzenie Księży i Braci Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, siostry Najświętszego Imienia Jezus oraz mieszkające w lesie grąblińskim, mniszki anuncjatki Zakonu Najświętszej Maryi Panny.
Proszono także o nowe święte powołania do życia konsekrowanego, aby nie brakowało ludzi gotowych powierzyć swoje życie na wyłączną służbę Bogu.
