SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ LICHEŃSKIEJ BOLESNEJ KRÓLOWEJ POLSKI

Wechselausstellungen

„Trzej mistrze” Matejko Brandt Siemiradzki Rysunki

Wystawa „Trzej mistrze”, na którą serdecznie zapraszamy, ukazuje fascynujące oblicze sztuki Jana Matejki, Henryka Siemiradzkiego i Józefa Brandta, prezentując ich oryginalne szkice a także reprodukcje obrazów do których te szkice powstały. Kolekcja zostanie pierwszy raz pokazana w całości.

Dlaczego rysunek? Rysunek jest bardzo cennym rodzajem samodzielnej wypowiedzi twórczej i bardzo dobrze pokazuje umiejętności warsztatowe naszych mistrzów. Jest ważny w przygotowaniu projektów i nadal jest podstawową techniką kształcenia warsztatu plastycznego.

Prezentowane rysunki mają niewielki format, ale ich mistrzostwo sprawia, że mogą być traktowane na równi z wielkimi dziełami.

Odwiedzających ekspozycję chcemy zainspirować do spojrzenia na naszych czołowych dziewiętnastowiecznych malarzy poprzez pryzmat ich szkiców, może mniej znanych a jednak bardzo ciekawych i dobrych warsztatowo.

Wystawa będzie czynna do września 2024 r. od wtorku do niedzieli w godz. od 10.00 do 16.00.

Nad rolą szkicowników i rysunków będziemy zastanowić się z młodszymi zwiedzającymi podczas lekcji muzealnej – „Od szkicu do obrazu – Jan Matejko, Józef Brandt, Henryk Siemiradzki”.  Na którą także gorąco zapraszamy.  Na zajęcia można umawiać się poprzez email: muzeum@lichen.pl

1. Stock des Museums

Promienny ślad… Józef Jarzębowski

Nie istnieją już przestronne budynki prestiżowego Kolegium Księży Marianów na Bielanach w Warszawie, w którym to ks. Józef Jarzębowski pracował do II wojny światowej. Pozostały drobne pamiątki tamtych lat: zdjęcia z mamą i wychowankami, regulamin Kolegium, książki              z dedykacją, modlitewnik z obrazkami ukochanych świętych, artykuły w prasie o pierwszych wystawach narodowych pamiątek.
W hacjendzie w Santa Rosa w Meksyku, w której w latach 1943-1949 ks. Jarzębowski opiekował się Polakami uratowanymi przez armię Andersa z Sowieckiej Rosji, w tym blisko 700 sierotami, dziś działa dom dziecka. Ale pamięć o księdzu Józefie na zawsze pozostała wśród mieszkańców tej polskiej kolonii i ich potomków. Niezwykłość tego miejsca obrazują uśmiechnięte twarze na licznych fotografiach, szkolne zeszyty dzieci, które przeżyły gehennę wywózek i wykonane przez nie kolorowe wycinanki nawiązujące do polskiej sztuki ludowej.
Posiadłość i pałac w Fawley Court w Anglii, które od 1953 r. służyły edukacji chłopców z rodzin żołnierzy armii Andersa i uciekinierów wojennych a dla wielu z nich były najważniejszym miejscem kultywowania polskości na powrót stały się prywatną, wiejską posiadłością. Na zdjęciach z polskich uroczystości widać tysiące ludzi dla których Fawley Court z Kolegium Miłosierdzia Bożego z internatem stały się polską wyspą w Wielkiej Brytanii. Gdy ks. Jarzębowski wyjeżdżał z Fawley Court do Londynu, by spowiadać, do jego konfesjonału ustawiała się najdłuższa kolejka penitentów. A gdy wracał z rekolekcji głoszonych w Paryżu, wychowankowie czekali zaciekawieni, co też to za polskie pamiątki Ksiądz tym razem przywiózł z podróży.
Żył tylko 67 lat, do tego prawie całe życie chorował na serce.
W 1941 r. uciekając z Litwy zawładniętej przez Sowietów zabrał ze sobą w daleką podróż przez Syberię i Japonię „Memoriał o Miłosierdziu Bożym” ks. Michała Sopoćki. Już w Stanach Zjednoczonych wydał wspólnie z siostrami felicjankami pierwsze obrazki z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego, które trafiły do rąk żołnierzy.
Gdziekolwiek był, gdzie tylko rzucił go los, nie zapominał o ratowaniu poloników, oczywiście zawsze z myślą o poszerzaniu kolekcji muzeum, które utworzył przy szkole na Bielanach. Potem, gdy już wiedział, że do Ojczyzny nie wróci, z myślą o muzeum przy Kolegium Miłosierdzia Bożego w Fawley Court.
W tym roku mija sto lat od chwili, gdy 30 września 1923 r. kleryk Józio przyjął święcenia kapłańskie. Zresztą stało się to dopiero przy drugim podejściu, bowiem na pierwsze święcenia w prywatnej kaplicy biskupa Stanisława Galla Józio… spóźnił się. Na jego usprawiedliwienie trzeba powiedzieć, że wtedy w 1923 r. musiał dostać się z podwarszawskich wówczas Bielan na ulicę Miodową w Warszawie pieszo. Przy drugim wyproszonym u kardynała Kakowskiego terminie noc przed święceniami spędził w Warszawie.
W muzeum ks. Józef przychodzi nam na myśl każdego dnia, za każdym razem gdy do rąk bierzemy kolejny eksponat z muzealnej kolekcji.
Wystawą zatytułowaną „Promienny ślad… Józef Jarzębowski” chcieliśmy, wzorem nowicjuszy, którzy w 1954 r. przygotowali dla swojego mistrza – ks. Józefa Jarzębowskiego „Modlitewnik Mariański – w hołdzie Niepokalanej”, pokłonić się księdzu Józefowi „wdzięczni i oddani”. Zrozumiecie nasze uczucia, gdy odwiedzicie Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego MIC w Licheniu Starym i zwiedzając je, oglądając prezentowany ułamek całej kolekcji pomyślicie, że sprawił to jeden człowiek – ks. Józef.

rok polskiego romantyzmu

W 2022 roku minęło 200 lat od chwili ukazania się drukiem zbioru „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza, wydanego jako część pierwszego tomu „Poezji”.
W związku z tym Sejm RP zdecydował o ustanowieniu Roku Polskiego Romantyzmu.
W sejmowej uchwale czytamy „Pamięć romantyzmu polskiego jest pamięcią najważniejszych znaków określających narodową tożsamość.        W roku 2022 przypadają dwusetne urodziny tej epoki i jest to dobry powód do przypomnienia duchowego depozytu, jaki pozostawili nam romantyczni bohaterowie, artyści i myśliciele” W tekście podkreślono również, że bez twórczości czołowych polskich romantyków                      „nie bylibyśmy dziś tym, kim jesteśmy”.
Obchody Roku Romantyzmu Polskiego skłoniły nas do nowego spojrzenia na dorobek kulturalny epoki romantyzmu. Czy romantyzm może inspirować, czy jest rozumiany?
Tak powstała wystawa pod tytułem: „… gdy natchnienie mówiło „wiem” a wiedza mówiła „wierzę” Rok Romantyzmu Polskiego”
W czterech gablotach pokazujemy 38 eksponatów. Zatrzymując się przy każdej z nich zwiedzający mogą zobaczyć m.in. chusteczkę Adama Mickiewicza, pierwsze wydanie „Pana Tadeusza”, rękopis Teofila Lenartowicza, rękopisy i grafikę Cypriana Kamila Norwida, szkice i listy Józefa Ignacego Kraszewskiego, szkic Jana Matejki a także dziewiętnastowieczna wydania dzieł Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Antoniego Malczewskiego.
Wystawa ma przypomnieć kim był romantyczny bohater, skąd czerpali natchnienie romantyczni twórcy, dać odpowiedź na pytanie, czy poeta miał „rząd dusz” i co z naszym poczuciem narodowości.
Ekspozycja będzie dostępna dla zwiedzających także w 2023 r.

Zaślubiny Polski z Morzem 2020

Zaślubiny Polski z morzem 2020” (otwarta w 2020 r.) Wystawa nawiązuje do wydarzeń sprzed 100 lat, kiedy to gen. Józef Haller dokonał symbolicznych zaślubin z morzem. Prezentowana jest tutaj m.in. bezcenna pamiątka – obrączka z zaślubin z morzem. Generał otrzymał dwie takie obrączki jedną wrzucił do morza na znak zaślubin, drugą miał na ręce. W tej sali przypominamy też historię powrotu Pomorza w granice Rzeczypospolitej. Wystawa była dostępna dla zwiedzających do 2021.

2. Stock

HALLE DER HEILIGEN KUNST - 2020 haben wir in diesem Raum die Ausstellung "Mit Maria im Wandel der Zeiten" eröffnet. Wir stellen hier die wichtigsten ikonographischen Typen der Mariendarstellung vor. Sie sehen hier: Ölgemälde auf Leinwand, Ikonen, Marienbilder auf Apothekervasen, die Darstellung Mariens als Baby in der Wiege oder das Marienbild auf Agnusk in einem mexikanischen Reliquiar. Die Ausstellung präsentiert auch die Einstellungen von Feldaltären aus dem Zweiten Weltkrieg.

Grafik- und Zeichenraum

Im Jahr 2021 haben wir in diesem Raum Mariendarstellungen in verschiedenen grafischen Techniken platziert: Holzschnitte, Kupferstiche, Radierungen, Lithografien. Es ergänzt die Ausstellung mit Maria durch die Jahrhunderte aus dem vorherigen Raum. Hier seht ihr unter anderem Farblithographie nach der Malerei der Gebrüder Van Eyck Verkündigung der seligen Jungfrau Mariaoder Kupferstich Himmelfahrt der Jungfrau Maria Lucas Vorstermans (junior) nach einem Gemälde von Anthony Van Dyck sowie zeitgenössischen Bildern Unserer Lieben Frau von Flechten.

NICHTS HINZUFÜGEN, NICHTS NEHMEN: RUBENS, REMBRANDT (AUSSTELLUNG 2019 ERÖFFNET)

Na wystawę złożyły się grafiki obu mistrzów z naszych zbiorów. Ryciny z pracowni Rubensa są w naszej kolekcji bardzo liczne, ze szkoły Rembrandta, posiadamy zaś kilkanaście grafik. W sztuce Europy Północnej nie ma bardziej znanych a jednocześnie kontrastowo różnych artystów jak dwaj wielcy mistrzowie baroku: Flamand Peter Paul Rubens (1577-1640) i Holender Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669). Obaj byli malarzami, żyli w Niderlandach i tworzyli pod wpływem włoskich malarzy. Jednak swoją sztuką odzwierciedlali rozbieżne przekonania: z jednej strony Rubens filozofię katolickiej kontrreformacji, z drugiej Rembrandt reformacji protestanckiej. Rubens i Rembrandt doceniali grafikę. I choć tak bardzo różnie ją pojmowali, choć korzystali z niej w odmienny sposób, obaj zapisali się w jej historii. Śledzenie tych różnic to ciekawa                    i inspirująca wyprawa do Niderlandów Złotego Wieku. W sprzedaży mamy jeszcze katalogi do tej wystawy.

POLEN IST DIE ZUKUNFT (AUSSTELLUNG GEÖFFNET FÜR 100 JAHRE WIEDERHERSTELLUNG DER UNABHÄNGIGKEIT)

Die Ausstellung sollte helfen, Antworten auf die Fragen zu finden: "Kann eine Nation ohne Heimat existieren?" und "Warum die Verfolgung durch die Teilungsmächte den polnischen Geist in unseren Vorfahren nicht zerstört hat". Es war in Abschnitte unterteilt, in denen wir verschiedene Wege zur Bekämpfung der Russifizierung bzw Geist des Patriotismus.

LEUTE SAGEN DES JAHRES 1863 (AUSSTELLUNG ERÖFFNET 2013)

Der Titel der Ausstellung wurde dem Buch vom Mäzen und Schöpfer des Museums - Fr. Józef Jarzębowski - "Menschen von 1863 sprechen".

Die Ausstellung wurde anlässlich des 150. Jahrestages des Januaraufstandes organisiert. Es war so geplant, dass es den Betrachter auf zwei parallelen und sich ergänzenden Wegen führt.  
Der erste ist der Weg privater Erfahrungen von Menschen, die am Aufstand teilgenommen haben. Dreizehn Helden wurden hier ausgewählt. Dank der Fotografien aus der Sammlung des Museums konnte der Betrachter sehen, wie sie aussahen, und dank der verbliebenen Souvenirs: Manuskripte, Tagebücher, Zeugnisse, Briefe, Dokumente, konnten sie ihr Schicksal und ihre Erfahrungen aus der Zeit des Januars erfahren Aufstand. Alle diese Manuskripte wurden von Museumsmitarbeitern gelesen und dank der Hilfe der in Licheń lebenden und arbeitenden Menschen wurden ausgewählte Fragmente gelesen und aufgezeichnet. Wenn der Betrachter sich für eine der Figuren interessierte, konnte er lesen, wer er war, und sich den Inhalt der nach ihm aufbewahrten Souvenirs anhören.
Die zweite ist ein Spaziergang entlang eines Weges, der aus offiziellen polnischen und russischen Dokumenten, damals herausgegebenen Zeitungen, Gerichtsurteilen, offiziellen Einladungen, Flugblättern mit Aufrufen zur Teilnahme an Demonstrationen, einer Antwort der Nationalregierung usw. besteht. Die präsentierten Dokumente wurden bewusst ausgewählt unter vielen anderen. 

DER VERGESSENE GENERAL

Wer war General Józef Haller? Diese Frage sollte die Ausstellung „Forgotten General“ beantworten.
Hier waren unter anderem Erinnerungsstücke von General Haller zu sehen Orden vom Weißen Adler und Virtuti Militari, Generalsuniform, Ehering zwischen Polen und der Ostsee, private Korrespondenz, Reliquien vieler Heiligen, Bibel, Gebetbuch, Rosenkranz, Uhr, Füllfederhalter und Bleistift, Krawattenklammern und Manschettenknöpfe. Aus dieser Sammlung persönlicher Gegenstände entstand das Bild des Generals Józef Haller nicht nur als tapferer Soldat, sondern auch als fürsorglicher Ehemann und Vater, ein Pole, der sehr religiös und dem Dienst an seiner Heimat verpflichtet war. Die Geschichte des Blauen Generals wurde mit einer Multimedia-Präsentation und den Worten des Generals über die Blaue Armee, Polens Hochzeit mit der Ostsee und die Jahre des Zweiten Weltkriegs abgerundet. Archivaufnahmen wurden von Radio Free Europe zur Verfügung gestellt.

WIE SCHÖN MUSS POLEN SEIN ... (AUSSTELLUNG ERÖFFNET 2009)

Die Ausstellung "Wie schön Polen sein muss ..." erzählt vom dramatischen Schicksal der Polen während des Zweiten Weltkriegs aus der Sicht von Teenagern.
Die Ausstellung enthielt viele pädagogische Elemente über das Schicksal der Polen, die 1940/41 von den Sowjets tief in die UdSSR deportiert wurden. Auf den vorbereiteten Tafeln gab es Informationen, inkl. darüber, was die Deportationen waren und von wem sie betroffen waren und wie sich dank des Aufstands der Anders-Armee und der Evakuierung der Armee 1942 das Schicksal einer Handvoll Überlebender ereignete. Diese kleine Gruppe bestand aus Schülern der dritten Klasse A, die ihre Wanderschaft in England in England beendeten.
Am 1. Mai 2009 wurde die Ausstellung von Bischof Antoni Dydycz, Ordinarius von Drohiczyn, offiziell eröffnet. Gemeinsam mit ihm haben die Bischöfe aus Polen und Litauen, die zu dieser Zeit ihre Arbeitssitzung in Licheń abhielten, und der Obere der polnischen Marienprovinz, P. Paweł Naumowicz.
Die Ausstellung war bis zum 30. Oktober 2009 in der Basilika zu sehen.

VOR DER GRÜNDUNG DES MUSEUMS ...

Am 2. Juli 2008, dem Ablass der seligen Jungfrau Maria von Licheń, wurde in der unteren Basilika des Heiligtums in Licheń eine Ausstellung mit dem Titel "Bevor das Museum gegründet ..." eröffnet. Die Ausstellung kündigte die Eröffnung im Licheń-Tempel des Museums von Polonica an, das über 80 Jahre lang von den Marienvätern zusammengetragen wurde.

Drei Exemplare von über 400 Jahre alten Bibeln wurden für den Eröffnungstag vorbereitet. Sie waren: die Erstausgabe der ersten polnischen Übersetzung des Alten und Neuen Testaments, der sog Leopolitas Bibel (Krakau, Mikołaj und Stanisław Szarfenberger, 1560-1561) verziert mit 284 Holzschnitten, herausgegeben vom Reformlager von Mikołaj Radziwiłł, calvinistische Bibel, die sogenannte Brest Bibel auch genannt Die Radziwiłł-Bibel (Brześć Litewski, Drukarnia Radziwiłłowska, 1563) und die Erstausgabe der Bibel in der Übersetzung von Jakub Wujek, gedruckt von Primas Stanisław Karnkowski (Krakau, Drukarnia Łazarzowa, 1599).

Neben der Bibel waren in der Ausstellung ua zu sehen: persönliche Gegenstände von Romuald Traugutt - Brille, Tagebuch, Gebetbuch, Erinnerungsstücke an General J. Haller - Uniform, Porträt; Erinnerungsstücke der Sibirier - ein Altar aus Blechbüchsen, ein Krug mit Erde und einem Tannenzapfen aus dem Wald von Katyn und Dinge, die von P. Józef Jarzębowski, einem Marianer, dem Schöpfer der Mariensammlung, hinterlassen wurden.