O umocnienie, odnowę duchową i nowe powołania zakonne modlono się podczas południowej Mszy św. w bazylice pw. Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej w 109. rocznicę odnowienia Zgromadzenia Księży Marianów
„Dzisiejszy dzień jest wyjątkowy i szczególny dla całego naszego Zgromadzenia Marianów, albowiem 29 sierpnia 1909 roku, Bóg w swej opatrzności, ocalił nasze Zgromadzenie, które wydawało się, że przestanie istnieć, gdyż przy życiu pozostał tylko jeden marianin, o. Wincenty Sękowski”
W tym wyjątkowym dniu dla mariańskiego Zgromadzenia Eucharystii przewodniczył ks. dr Tomasz Nowaczek MIC, przełożony prowincjalny. W koncelebrze uczestniczyli m. in. radni prowincjalni, którzy dziś obradowali w Licheniu. Byli wśród nich: ks. Sławomir Homoncik MIC – wiceprzełożony, ks. Janusz Kumala MIC – II radny prowincjalny i kustosz licheńskiego sanktuarium, ks. Piotr Kieniewicz MIC – sekretarz Prowincji oraz ks. Bogusław Binda MIC – przełożony licheńskiego domu zakonnego Zgromadzania Księzy Marianów.
Kasata zakonów w zaborze rosyjskim w 1864 roku, wprowadzona ukazem carskim, sprawiła, że do zgromadzeń zakonnych, w tym do marianów, nie można było przyjmować nowych kandydatów, co w efekcie miało skutkować samoistnym zamykaniem klasztorów w perspektywie lat. Jednak, zdaniem ks. Kumali, Bóg czuwał nad marianami. – „Wówczas Pan Bóg posłał ks. Jerzego Matulewicza MIC, Litwina, dziś Błogosławionego, który wstąpił do naszego Zgromadzenia, odnowił je, zreformował i nadał mu nowy dynamizm” – dodał kustosz licheńskiego sanktuarium.
W homilii ks. dr Tomasz Nowaczek MIC zastanawiał się, nawiązując do dzisiejszej Ewangelii wg św. Marka o ścięciu Jana Chrzciciela, który z grzechów, gnieżdżący się w sercu, jest boleścią Maryi, Bolesnej Królowej Polski, czczonej w licheńskim wizerunku. – „Co jest moim grzechem, który zabiera mi radość życia? To pytanie wraz z wami stawiamy sobie jako księża marianie. Jesteście szczególnymi gośćmi w tym miejscu. Zostaliśmy przygarnięci przez Matkę Bożą Licheńską najprawdopodobniej dlatego, że jesteśmy słabi i mizerni i wiele w nas kruchości; i jak nikt w tej bazylice potrzebujemy wsparcia od Jej Syna, aby dał nam Ducha Świętego, by dobrze przylgnąć do prawdy o swoim życiu, by zdobyć odwagę do tego, by powiedzieć, że On ratuje moje życie. I prosimy Maryję, by nam to nieustannie ukazywała” – powiedział marianin.
Wspomóż mnie w Chrystusie darem Ducha Świętego, abym odważnie mógł mówić, gdzie zaczyna się droga mojego nawrócenia, gdzie zaczyna się moje rozumienie, że moje życie nie jest pomyłką, a jest piękne, że jestem wyposażony w wiele darów, których zachowywanie tylko dla siebie ma charakter grzechu zaniedbania
Zgromadzenie Księży Marianów jest najstarszym istniejącym do czasów współczesnych polskim zgromadzeniem zakonnym. Powołał je do życia św. o. Stanisław Papczyński w 1670 roku. Posługę duszpasterską sprawują w 19 krajach świata, w liczbie ponad 500 księży i braci zgromadzonych w 80 wspólnotach. Marianie z Prowincji Opatrzności Bożej, obejmującej Polskę, Niemcy, Anglię, Białoruś, Kazachstan oraz Wikariat Czeski, zaangażowani są w różne dzieła: od pracy parafialnej i misyjnej, po posługę w sanktuariach, pracę naukową i wydawniczą. Wszystko to zgodnie z hasłem: „Za Chrystusa i Kościół”.
Mariańscy księża i bracia zakonni używają przy nazwisku skrótu „MIC”, który pochodzi od łacińskiego „Mariani Immaculatae Conceptionis” oznaczający „Marianie od Niepokalanego Poczęcia” (Najświętszej Maryi Panny).
29 sierpnia 1909 bł. Jerzy Matulewicz odnowił Zgromadzenie, dzięki czemu przetrwało do czasów współczesnych.
